Thursday, February 10, 2011

LP- Ala-ala

Ang nasa isip ko tapos ko makita ang tema ay "siya." Iyong tinatawag nga "The one who got away." Mga ala-ala ko sa kanya ay magdulot ng ngiti sa aking labi at magdulot din ng kurot sa aking dibdib. Di ko mai detalye kung paano natuloyan ang paghiwalay ng aming landas dahil meron sana mga panahon na pwede ko sya puntahan at pwede rin nya akong hanapin dahil nakatira lang kami sa isang lugar na may di kalayoan ang distansya. Iyan ang dahilan kung bakit ko say tinag ng "the one who got away" kasi pwede sana kaming mag effort na hanapin ang isa't isa.

Sa ngayon inisip ko pa rin kung bakit di ko nagawa sumakay ng bus papunta ng Cavite. Bakit di ko sya hinanap ng malapit kami magkatagpo sa dietary ng Manila Sanitarium and Hospital. Sabi noong nakakita, minuto lang daw ang ligas ng umalis sya at saka man ako dumating.

Sana sana sana

Labing-tatlong taon na ang nakalipas, di na kami muling nag-usap tungkol sa aming mga pangarap o mga plano. Pero siguro isang araw mangyari din yan. Di ako nawalan ng pag-asa. Isa yan sa mga importante ko na pangarap na mangyari para meron din akong "closure" nam tawag nila.

Ako'y nag-asawa at kahit hiwalay na di pa naman legal. Siya ay nag-asawa na rin noong isang taon lang. Pareho na kaming hindi na pwede sa isa't isa pero positibo ako na magkita pa kami isang araw at kwento namin ang buhay na aming pinalagpas na sana naging kami pa rin at masaya nag-sama sama kasama ng aming anak.

Bago ako tuluyan malungkot, heto ang mga litrato na mag nag mag representar sa tao na aking na alala ngayon.

isang panahon
isang lugar
isang isla
isang lighthouse
ay magdulot na masaya na alaala



Si "the one who got away" ay nakahawak na sa paa na ito
pero noong napakamunti pa ang paa na yan.
Ngayon labing-tatlong taon na yan si paa
pero di ko alam kung kelan nya ulit sila makita ang makausap
ang may-ari sa paa na yan.

isang bata
babae
ang prinsesa ng aking puso :)


As a mom
as a woman
I will never stop hoping. =)

MALIGAYANG HUWEBES SA LAHAT!


Photos for:


7 comments:

Unknown said...

ang lungkot naman, Arlene. sabi naman nila, kung hindi "meant to be" ay di mangyayari. may ganitong phases din ako sa buhay, relationship na parang bitin, and made me wonder sometimes. maraming "what ifs". sana magkita ulit ang mag-ama.

anne said...

ang ganda ng ala ala sana magkita pa kayo ulit kahit man lang for the sake of the friendship. Visiting you here through Bloggers Exchange

Unknown said...

Sana balang araw magkatagpo din uli mga landas ninyo, kung kayo talaga sa isat isa siguradong ddarating ang araw na yan. I love reading the story, nakaklungkot man but like you umaasa din na sana magkatagpo sa paang babae at paang lalaki.

Visiting through TBE, hope you find time to visit me back. Thanks

E! Fashion Talk
Family & Life Online
In Pursuit Of Success
Oh! GoSh Goodies
Shy's Mixed Thoughts
Food & Drink Fusion
Blogging Make Easy
Pinay SAHM

upto6only said...

nalungkot ako. sana magkita silang muli ng kanyang ama para masaya.

♥♥ Willa ♥♥ said...

ang sweet naman ng post mo sis.

Blog Hopping Thru The Bloggers Exchange

Rossel said...

hi. visiting from TBE. followed too.

Topics on Earth
Mom’s Ups and Downs
Kitchen Essentials

Cheerful said...

nalungkot ako habang binabasa ko ang wento mo at ramdam ko ang side mo but i wish that somehow, somewhere magcross ulit ang landas nyo and things happen for a reason, sana makapag-usap man lang kayo ulit! all the best! visiting you thru the bloggers exchange program and PinayMum - Mommy's Life Around... is wishing you great weekend! :)

 

PHOTO BLOG | Creative Commons Attribution- Noncommercial License | Dandy Dandilion Designed by Simply Fabulous Blogger Templates Make Money Online